Wat is de betekenis van eminent?

Eminent betekent vooraanstaand, uitstekend, bekwaam of opmerkelijk. Het wordt gebruikt om iemand aan te duiden die op een bepaald (vak)gebied uitblinkt vanwege zijn expertise, ervaring of prestaties. Het woord 'eminent' wordt vaak gebruikt om respect en erkenning voor iemands prestaties en vaardigheden uit te drukken.

eminent - Bijvoeglijk naamwoord 1. beter dan anderen ♢ Niet zonder reden heeft het Europese Hof voor de Rechten van de Mens meermalen beslist dat voor een adequate verdediging toereikende en deskundige rechtsbijstand is vereist. Wie dat via slinkse wegen met bezuinigingen tracht te verhinderen, speelt vals. I...

eminent - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: e-mi-nent 1. zeer goed ♢ hij is een eminent geleerde Bijvoeglijk naamwoord: e-mi-nent ... is eminenter dan ... het eminentst ...

[Lat. eminens, eminentis, van e-minere = uitsteken] uitstekend, voortreffelijk.

voortreffelijk

uitstekend, voortreffelijk, uitmuntend: de spreker toonde zich een eminent kenner op het gebied van de atoomfysica.

gesien, opmerklik.

uitstekend, voortreffelijk

hoog; uitstekend, uitmuntend, uitnemend, hoogstaand, voortreffelijk.