Wat is de betekenis van elementen?

elementen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord element

Elementen van de onderscheidende bouwstenen waaruit elke soort materie is opgebouwd.

De van oudsher bekende vier elementen zijn: aarde (vast), water (vloeibaar), lucht (gasachtig) en vuur (warmte). In de antroposofie worden de elementen genoemd in relatie tot onder andere de temperamenten en de ethersoorten.

De letterlijke betekenis van dit woord luidt ‘de hoofdstoffen waaruit men zich vroeger de wereld opgebouwd dacht, t.w. vuur, lucht, water en aarde’. In het wnt vinden wij alleen van de exclamatie bij de elementen bewijsplaatsen uit de 17de eeuw. Als varianten in bastaardvloeken geeft het wnt elderement, selderement en e...

Op deze wijze worden de eisen van wederrechtelijkheid en schuld aangeduid als deze eisen niet in de delictsomschrijving voorkomen (en dus geen bestanddeel zijn).

zijn niet alleen ordeningsprincipes in de traditionele wereldbeelden, die geen verband houden met het moderne begrip ‘element’ in schei- en natuurkunde, maar ook symbolen van de oriëntering en van veel met elkaar verstrengelde analogische stelsels. Zo worden ze telkens weer in verband gebracht met de hemelstreken en met kleuren.

elementen - Eenvoudige chemische substanties die zijn samengesteld uit één soort atoom en die niet kunnen worden afgebroken, veranderd of ontbonden door gewone fysische of chemische middelen. Ze vormen de fundamentele chemische onderdelen van verbindingen en uiteindelijk van alle waarneembare materie in het heelal.

(L., elementum = grondstof), stof die is opgebouwd uit één soort atomen.

(1) (meetk.), zijden en hoeken van driehoek, veelvlak, drievlakshoek en veelvlakshoek; (2) (scheik.) de meest enkelvoudige stoffen die men in de scheikunde kan hanteren. Momenteel zijn er 96, waaronder enkele niet met zekerheid bekende; (3) (natuurk.), stroombronnen die haar energie ontlenen aan een scheikundig proces; z cadmium-, normaal-, Dani&...

of grondstoffen noemt men in de scheikunde die lichamen, welke men tot nog toe niet in andere stoffen heeft kunnen ontbinden. Hun aantal bedraagt thans ongeveer 80. Men verdeelt ze gewoonlijk in niet-metalen en in metalen. Tot de niet-metalen of metalloïden worden gerekend:antimonium,argon,arsenicum, bismuth, borium, bromium, chloor, fluorium,...

1e. In de scheikunde : die stoffen, waarvan het tot heden toe nog niet gelukt is, ze in twee andere stoffen te splitsen Zie voor hunne namen en teekens ,,Atoomgewichten”. 2e. In de electrotechniek, eenheden van stroombron, welke in verschillend aantal tot eene batterij worden vereenigd. 3e. De natuurkrachten. 4e. In het algemeen de grondstof...

Elementen - (sterrek.) zijn de grootheden, die een loopbaan bepalen. De baan, die een planeet om de zon als brandpunt beschrijft, heeft 5 elementen: 1) de lengte van den klimmenden knoop, die de snijlijn van het vlak der baan met het vlak der ekliptika vastlegt; 2) de helling der baan; 3) den periheliumhoek, die de ligging der ellips in het vlak de...

elementen, - o. mv„ vroeger: lucht, water, vuur en aarde; thans: de enkelvoudige nietontieedbare bestanddeelen van een stof; ook: eerste gronden van een wetenschap.

(Scheikunde) scheikundige of chemische grondstoffen, oerstoffen, scheikundig enkelvoudige lichamen, zoodanige stoffen die met de heden ten dienste staande middelen niet in twee of meer andere stoffen gescheiden kunnen worden. In het begin der 20tr eeuw waren 76 elementen bekend. Deze zijn onderling zeer verschillend; een groep onder hen onderscheid...

Elementen (beginselen of grondstoffen) is een woord, dat in verschillende beteekenissen gebruikt wordt. Men spreekt namelijk van elementair ondewijs, waarmede het lager onderwijs bedoeld wordt (zie Onderwijs). — Voorheen gaf men den naam van elementen aan de 4 als zoodanig beschouwde hoofdstoffen, aarde, water, lucht en vuur. Thans zijn op scheikun...

Elementa, genitalia corpora, prima corpora, & fontes rerum.