Wat is de betekenis van eigenaardig?

eigenaardig - Bijvoeglijk naamwoord 1. afwijkend van wat normaal is ♢ Die auto heeft een eigenaardige kleur. Woordherkomst Samenstellende afleiding van eigen en aard met het achtervoegsel -ig Synoniemen bijzonder, opmerkelijk

eigenaardig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ei-gen-aar-dig 1. wie er gewoontes op nahoudt die anderen ongepast vinden ♢ ik vind het een eigenaardig kind Bijvoeglijk naamwoord: ei-gen-aar-dig ... is eigenaardiger d...

sien eienaardig.

adj., eigenaerdich, frjemd nuver, snoad, sinnich, pitertuerlik.

...

bn. en bw., 1. een eigen, een bijzonder karakter dragend, van andere derg. personen of zaken afwijkend, opmerkenswaard door iets bijzonders : een eigenaardig gezegde, gebruik; eigenaardige gewoonten; 't is wel eigenaardig; een eigenaardige stijl schrijven; een eigenaardige jongen; iets eigenaardigs heeft hij over...

I. bn. (1 van of met een eigen aard, bijzonder, opmerkelijk; 2 passend; geheel op zijn plaats; bijzonder toepasselijk; 3 opvallend; ietwat zonderling): 1. dat is een eigenaardig geval, een eigenaardig gezicht, hij heeft een eigenaardige manier van spreken; dat zou al heel eigenaardig zijn; 2. dat is nu eerst een eigenaardig geschenk; 3. een eigenaa...

(eigən'a:rdəch) (-er, -st) I. bn. en bw. 1. een eigen karakter dragend : een geval, gezicht; een -e manier van spreken. Tgst. gewoon. 2. passend : een geschenk. 3. opvallend, zonderling : een -e opvatting ; dat vind ik -. II. bw. op een eigenaardige wijze: gekleed; zich uitdrukken.

I. bn., 1. een eigen, een bijzonder karakter dragend, van andere dergelijke personen of zaken afwijkend, opmerkenswaard door iets bijzonders: een gezegde, gebruik; eigenaardige gewoonten; (in sterker opvatting) vreemd, zonderling: iets eigenaardigs heeft hij over zich; ook als uitroep: eigenaardig!, opmerkelijk; 2. (niet algemeen) op zijn plaats,...