effector
effector - Zelfstandignaamwoord 1. (biologie) iets wat een effect (actie of afremming) kan veroorzaken Woordherkomst afgeleid van effect met het achtervoegsel -or
Wiktionary (2019)
effector - Zelfstandignaamwoord 1. (biologie) iets wat een effect (actie of afremming) kan veroorzaken Woordherkomst afgeleid van effect met het achtervoegsel -or
Mark Nelissen (1996)
effector - Uitvoerend orgaan dat de output van een gedrag realiseert: spier, klier, chromatofoor... Een e. krijgt een bevel van het centraal zenuwstelsel via de efferente neuronen.
Uitgeversmaatschappij A. Manteau N.V. (1954)
(lett. Lat. voor uitvoerder), het orgaan (bijv. spier of klier) dat door een reflex tot werking komt.
dr. H. Pinkhof (1923)
(Lat., uitvoerder), een spier of ander orgaan, dat de prikkeling van een zenuw ten uitvoer brengt.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
m. (-en), (fysiologie) orgaan dat als antwoord op een zenuwimpuls een handeling uitvoert ; (genetica) klein molecule dat in de levende cel door aanhechting grotere (eiwit)moleculen van vorm doet veranderen, aldus de activiteit ervan beïnvloedend. Een effector maakt deel uit van een reflexboog. Deze bestaat uit een prikkelopnemend apparaat (re...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: