Wat is de betekenis van EEUWIGE STAD?

sinds de 4e eeuw de eeretitel van Rome, als zetel van het onvergankelijke Pausdom.

(Urbs aeterna), oude erenaam voor de stad Rome, die reeds in de 4e eeuw wordt aangetroffen. Men spreekt ook van Stad der zeven heuvelen.

(Urbs aeterna) is een oude eretitel van de stad Rome, die reeds in de Codex Theodosianus (4de eeuw) wordt aangetroffen. Hij houdt verband met de oude opvatting over het eeuwige Romeinse wereldrijk en ook met deze van Augustinus en Leo de Grote over het wereldrijk der Kerk, dat tijd en eeuwigheid omvat. Rome wordt ook genoemd de Sta...

zie eeuwig.

naam waaronder Rome wordt aangeduid.

In navolging van Tibullus (54—19 vóór Chr.) die Rome aanduidde als „Roma aeterna”, het eeuwige Rome, werd door latere Latijnsche schrijvers de benaming „urbs aeterna”, eeuwige stad, gebezigd.

Eeuwige stad - vertaling van het Lat. Urbs aeterna, met welken naam latere Lat. schrijvers veelal de stad Rome aanduidden, nadat Tibullus (54—19 v. C.) eenmaal de stad „Roma aeterna” had genoemd (II 5.23).

Urbs aeterna, eerenaam der stad Rome, komt als officieele titel reeds in de 4l,r eeuw, nl. in don Theodosiaanschen codex, voor.