Wat is de betekenis van eerroof?

eerroof - Zelfstandignaamwoord 1. het bezoedelen van iemands goede naam door laster of kwaadsprekerij waarvan men weet dat deze onwaar is Woordherkomst samenstelling van eer en roof Verwante begrippen achterklap, laster

(de) <bnl.> het opzettelijk aantasten van iemands eer of goede naam door hem een bepaald feit ten laste te leggen, ongeacht of men dit kan bewijzen of niet.

m., het ontnemen van iem.’s goede naam door laster enz.

De aanranding van de eer kan in België, al naar gelang de omstandigheden, een geval zijn van eenvoudige belediging, van smaad of eerroof. Hij is schuldig aan eerroof, die in de bij de wet aangeduide gevallen iemand kwaadwillig een bepaald feit ten laste legt dat ten doel heeft zijn eer te krenken, of hem aan de openbare verachtin...

m. (daad, waardoor de naaste in zijn eer of goede naam geschaad wordt, b.v. door kwaadspreken; Z.-N. rechtst. wanneer de wet het bewijs van het ten laste gelegde feit niet toelaat, anders laster).

(Belg. Recht) bestaat, wanneer men iemand kwaadwillig een bepaald feit ten laste legt, dat van aard is om zijn eer te krenken of hem aan de openbare verachting bloot te stellen, en wanneer de wet het bewijs van het ten laste gelegde feit niet toelaat, en indien de aantijging geschiedt: hetzij in openbare bijeenkomsten, hetzij in tegenwoordigheid va...

('e:r) m. het roven, ontnemen van iemands eer, goede naam : door kwaadspreken.

m., 1. het ontnemen van iemands goede naam door b.v. laster; 2. in België een privaat persoon in het openbaar en kwaadwillig van een feit betichten dat zijn eer krenkt. Zie smaad.

...