Wat is de betekenis van Eergevoel?

eergevoel - Zelfstandignaamwoord 1. het autonome gevoel van wat je moreel verplicht bent om te doen en te laten ♢ Volgens zijn eergevoel kon hij zijn vriendin niet verlaten nu ze het zo moeilijk had. Woordherkomst samenstelling van eer en gevoel

eergevoel - zelfstandig naamwoord uitspraak: eer-ge-voel 1. het besef van wat je moet doen en laten uit respect voor jezelf ♢ het past niet bij mijn eergevoel om wraak op hem te nemen Zelfstandig naamwoord: eer-ge-voel ...

Alle mensen hebben eergevoel. Bij individualistische westerlingen wordt ‘eer’ bepaald door hoe ze over zichzelf denken. Ze vinden zichzelf eervol of eerloos omdat dat hun eigen oordeel over zichzelf is. Ze spreken daarom liever niet over eer. Ze noemen het vaker hun respectabiliteit, hun integriteit, hun onkreukbaarheid, hun waardigheid, hun geloof...

s.n., eargefoel (it), earefielen (it), earsucht, kriich, skamte.

o., het besef van hetgeen de eer eist, van hetgeen men eershalve moet doen of laten, of kan toelaten zonder krenking van de eer; op iemands eergevoel werken, trachten hem tot iets te bewegen door hem op mogelijk te verkrijgen eer of te wachten schande te wijzen.

o. (gevoel, dat men aan zijn eer verplicht is zekere dingen te doen of na te laten; besef van eigen eer en zedelijke waarde): veel eergevoel hebben.

('e:r) o. gevoel dat men aan zijn eer verplicht is, zekere dingen te doen of te laten : het is een machtige faktor in het werk der opvoeding.

o., het besef van eigen eer, van hetgeen men eershalve moet doen of laten: op iemands eergevoel werken.

EERGEVOEL, o. het besef van hetgeen de eer eischt: liet gevoel van eigen eer of zedelijke waarde op iemands eergevoel werken, hem tot iets overhalen door hem op mogelijk te verkrijgen eer of te wachten schande te wijzen, of een beroep te doen op zijn gevoel voor alles wat edel is in den mensch.