Wat is de betekenis van eerbaar?

eerbaar - Bijvoeglijk naamwoord 1. wat eer heeft ♢ Welk kostuum had hij dan wel aanvaardbaar gevonden? ‘De roetveegpiet was wel maatschappelijk aanvaard geweest’, besluit Van Bellingen. ‘Het is een eerbaar compromis in deze fase van de discussie waar wij ons in kunnen vinden. We willen graag nog verder...

in België ook: respectabel, eerbiedwaardig, aanvaardbaar. Het protocolakkoord van februari wordt behouden, maar met een aantal verduidelijkingen, zo luidt het in een mededeling. Het ACV heeft het over een ‘eerbaar compromis’ en zal de tekst voorleggen aan de algemene raad. - DS, 29-03-2002.

rein van sedes, deugsaam; agtenswaardig.

adj. & adv., earber, earsum, earlik, nommel.

...

bn. bw. (-der, -st), 1. kuis, zedig: een eerbare dochter; — betamelijk (van woorden enz.); 2. van stipte zedelijkheid getuigend.

bn.; eerbaarder, eerbaarst (enigszins ouderwets: kuis, rein, zedig).

('e:rba:r) bn. en bw. (-der, -st) betamelijk en deugdzaam : een ...bare levenswandel; ...bare zeden. Syn. eerzaam, ingetogen, kuis, rein. Tgst. bedorven.

Kuisch, rein van zeden, onberispelijk wat het zedelijk leven aangaat. De eisch van Gods Woord vraagt niet alleen een rein hart, maar ook dat de verschijning, de openbaring van het leven door reinheid van zeden gekenmerkt zij. (Ook de kleeding, 1 Tim. 2 : 9). Er is in onzen tijd een ontzettende losheid van levensopvatting, waartegen allen, die Gods...