Wat is de betekenis van eenvoudig?

bn. bw. (-er, -st), I. bn., 1. niet samengesteld of ingewikkeld: dat is toch heel eenvoudig; eenvoudige vraagstukken; om de eenvoudige reden dat het er niet is; — dat is het eenvoudigste, het gemakkelijkste, het minst omslachtige; — een eenvoudige breuk, waarvan teller en noemer uit hele getallen best...

eenvoudig - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet ingewikkeld ♢ De oefeningen die je moet maken zijn eenvoudig. 2. zonder overdaad of vertoon ♢ Hij draagt een eenvoudige uitrusting. Woordherkomst Afkomstig van het Middelnederlandse eenvoudich, eenv...

eenvoudig - bijwoord uitspraak: een-vou-dig 1. zonder meer ♢ dat is eenvoudig belachelijk! Bijwoord: een-vou-dig

Het woord eenvoudig heeft tal van betekenissen: niet ingewikkeld, afkerig van weelde, op bescheiden voet levend, argeloos, zonder meer, kort en goed enz. Wanneer men oude teksten leest, komt men daar ook de vormen eenvouwdig en zelfs eenvouwig tegen. Die brengen ons op het spoor van de afleiding. Er is blijkbaar verwantschap met het werkwoord vouwe...

nieingewikkeld nie; maklik; sonder weelde of vertoon; nederig; onnosel.

adj. & adv., ienfâldich, sljocht plat, simpel; (adv.), sljochtwei(hinne), sljochthinne, sljocht hinne en wer, bleat.

I. bn. (1 weinig samengesteld of ingewikkeld; 2 wars van weelde en vertoon; zich niet op de voorgrond stellend; 3 als aanwijzing van een maatschappelijke stand: geen weelde kennend; geen aanspraak op deftigheid makend; 4 van levenswijze enz.: zonder weelde of vertoon; 5 zonder opsmuk, ongekunsteld; 6 zonder meer): 1. een eenvoudig vraagstuk; eenvou...

(e:n'voudəch) bn. en bw. (-er, -st) [een keer gevouwen] 1. weinig ingewikkeld : een kunstje. → breuk. 2. wars van, zonder vertoon, praai of weelde : hié heeft iets -s en toch gedistingeerds; -e genoegens; leven. 3. geen aanspraak op deftigheid makend : -e burgerlui. 4. wars van bijbedoelingen of verkeerdheden : stichtelijke boek...

bn. en bw. (-er, -st), I. bn., 1. niet samengesteld of ingewikkeld: dat is toch heel eenvoudig; een eenvoudig toestel; om de eenvoudige reden dat het er niet is; dat is het eenvoudigste, het gemakkelijkste, het minst omslachtige; een eenvoudige breuk, waarvan teller en noemer uit hele getallen bestaan; 2. zonder overdaad, weelde, pronk of vertoon...

eenvoudig bn. 'niet ingewikkeld' categorie: geleed woord, leenvertaling Mnl. einuoldeg, en uoldeg 'eenvoudig, ongecompliceerd; zachtmoedig' [1240; Bern.], Hi dunct mi eenvuldich als een kint 'hij lijkt mij onschuldig als een kind' (Pilatus over Christus) [1291-1300; Diat.], eenvuldege liede 'simpele liede...

EENVOUDIG, bn. bw. (-er, -st), niet samengesteld: (w. g.) (spraakk.) een eenvoudige of enkelvoudige. volzin; — eene eenvoudige breuk, waarvan teller en noemer uit heele getallen bestaan; — ongekunsteld, natuurlijk: het eenvoudige is het kenmerk van het ware; — gewoon een eenvoudige boerenjongen: — eene eenvoudige familie,...