Edelaardig
bn. (-er, -st), edel van aard; grootmoedig: edelaardige gezindheid, mensen.
Jozef Verschueren (1930)
(edəl'a:rdəch) (-er, -st) 1. bn van edele (2) aard : een karakter. 2. bw. op edele (2) wijze : handelen. Syn. edelmoedig, grootmoedig.
J.H. van Dale (1898)
EDELAARDIG, bn. (-er, -st), edel van aard; grootmoedig; edelaardige gezindheid, menschen. EDELAARDIGHEID, v.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: