Wiktionary (2019)
dwingend - Bijvoeglijk naamwoord 1. door dwang en drang ♢ De politie gaf het dwingend advies om door te lopen 2. noodzakelijk ♢ Het dwingend studieadvies houdt in dat mensen met onvoldoende vooropleiding de studie niet mogen beginnen. dwingend...
Muiswerk Educatief (2017)
dwingend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: dwin-gend 1. waaraan je niet kunt ontkomen ♢ hij had een dwingende reden om thuis te blijven Bijvoeglijk naamwoord: dwin-gend ... is dwingender dan ... ...
Van Dale Uitgevers (1950)
bn., 1. noodzakend, gebiedend; — (recht.) dwingend recht, gebiedende of verbiedende rechtsbepalingen die elke afwijkende regeling door partijen uitsluiten (b.v. de regeling van huwelijk en scheiding); is zodanige afwijking wel mogelijk, dan spreekt men van aanvullend recht; — dwingende noodzakelijkheid, waaraan niet...
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn., 1. gebiedend; dwingende noodzakelijkheid, waaraan niet te ontkomen valt; 2. dwingerig.
J.H. van Dale (1898)
DWINGEND, bn. dringend, noodzakend, gebiedend; dwingerig. DWINGER, m. (-s). DWING STER, v. (-s). DWINGERIG, bn. (-er, -st), een dwingerig kind, dat altijd dwingt. DWINGERIJ, v. (-en).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
