duivekater
(15e eeuw) volkse benaming voor de duivel; bastaardvloek waarmee men de naam van de duivel wou vermijden (in vroeger tijden een taboe). Samenstelling van de woorden duivel (waarvan de letter l wegvalt) en kater. Het WNT citeert o.a. A. Fokke Simonsz.: Boertige Reis door Europa (1802-1809): “De duivekater! zei de kastelein, ik heb hier met twe...