Wat is de betekenis van duit?

duit - Zelfstandignaamwoord 1. (numismatiek) een Nederlandse munt van vóór het begin van de negentiende eeuw, een honderdzestigste deel van een gulden ♢ Acht duiten waren een stuiver waard, maar bij de VOC gingen er maar vier in een stuiver om smokkel door zeelui te voorkomen. Uitdrukkin...

duit - zelfstandig naamwoord 1. munt van vroeger ♢ de ridder droeg een zak met duiten 1. ik heb geen rooie duit meer [geen geld meer] 2. dat kost een aardige duit ...

ou Nederlandse kopermuntstuk; geld in algemeen; kleinste denkbare bedrag.

s., duit; een — kostend, duites.

m. (-en), 1. oude koperen munt, het achtste deel van een stuiver; nog wel gehoord in vier duiten, een halve stuiver; — hij zou een duit in tweeën bijten, is zeer gierig; — (spr.) ook een duit in ’t zakje doen, een woordje meespreken, het zijne bijdragen; — oneig.: geen duit, niets (ook wel al...

naam van een in Nederland van de 17e eeuw tot 1816 geldige koperen pasmunt. 8 duiten = 1 stuiver.

is de naam van een in Nederland van de 17de eeuw tot 1816 in omloop geweest zijnde koperen pasmunt. Acht duiten hadden de waarde van een stuiver. Vandaar de nog in sommige streken van Nederland gebruikelijke uitdrukking vierduitstuk voor een 2½-centstuk. De duiten werden niet alleen voor het gehele land, maar ook voor afzonderlijke pr...

m. -en(1 koperen Ned. munt van 1700-1847; de waarde; 2 in het mv. geld; 3 het kleinst denkbare bedrag): 1. een — was ⅛ stuiver; dit kost vier -en ( = 2,5 ct); zegsw. (ook) een — in ’t zakje doen, a) het zijne bijdragen, b) een woordje mee laten horen; die broeders lijken elkaar op een —, sprekend; 2. ’t is om de -en;...

oud-Ned. munt (v. 1700/1847), waarde Vs stuiver.