Wat is de betekenis van duchten?

duchten - Werkwoord 1. vrezen, bang zijn voor ♢ Hij duchtte de komende wedstrijd.

duchten - regelmatig werkwoord uitspraak: duch-ten 1. er angst voor voelen ♢ je hebt niets van hem te duchten Regelmatig werkwoord: duch-ten ik ducht jij/u ducht ...

v., ducht(sj)e, freze, soargje.

...

(duchtte, heeft geducht), 1. overg., vrezen, t.w. het ontstaan of de komst van iets : de stad ducht ’s vijands dwinglandij, maar vreest zijn kogels niet; verwijten duchten ; er is geen gevaar te duchten ; 2. onoverg., duchten voor, vrezen dat het genoemde ontstaat of komt: schade duchten.

duchtte, h. geducht (vrezen; bang zijn voor iets of over de komst van iets): het gevaar —, een lawine —.

(duchtte, heeft geducht) 1. denken, vermoeden dat er iets onaangenaams zal geschieden: een gevaar, een aanval, een hinderlaag -. Syn. vrezen. 2. bang zijn voor: geen mededinger -.

(duchtte, heeft geducht), 1. (overg.) vrezen, te weten het ontstaan of de komst van iets: er is geen gevaar te duchten; schade duchten; het staat te duchten, dat... ; 2.(onoverg.) voor, vrezen dat het genoemde ontstaat of komt.

...