dualiteit - Zelfstandignaamwoord 1. het duaal zijn, de tweeslachtigheid Woordherkomst afgeleid van duaal met het achtervoegsel -iteit

[Fr. dualité] dualisme; tweeslachtigheid, vereniging van verschillende eigenschappen.

dualisme; vereniging van verschillende eigenschappen

v., 1. dualisme; 2. (wiskunde) het verschijnsel dat twee schijnbaar geheel verschillende gebieden een volkomen parallellisme hebben . Bij het optreden van dualiteit vertonen de stellingen in het ene gebied een grote analogie met die van het andere, zodat de ene reeks van stellingen uit de andere reeks vaak door een eenvoudige verandering van name...

noemt men in de projectieve meetkunde de omstandigheid, dat elke eigenschap van punten en rechten in een plat vlak, waarbij enkel van snijding en verbinding sprake is, waar blijft, indien men de punten door rechten en de rechten door punten vervangt (daarbij tevens de begrippen snijding en verbinding met elkander verwisselend) en evenzo de omstandi...

(→ duaal) In de projectieve meetkunde bestaat dualiteit tussen de elementen van twee soorten, wanneer zij symmetrisch voorkomen in de incidentievoorwaarde, b.v. punt en lijn in het platte vlak.

Deze eigenschap der projectieve meetkunde houdt in, dat men tegenover elke stelling een andere kan plaatsen door verwisseling der termen punt en rechte (in het platte vlak) of punt en vlak (in de ruimte). Lit.: ➝ Projectieve meetkunde.

Dualiteit - (wiskunde), reciprociteit 1) van twee vlakke stelsels: een overeenkomst tusschen de punten van het eene vlak en de rechte lijnen van het andere, zóó, dat aan elk punt P van het eene vlak één en slechts één rechte lijn p1 van het andere vlak wordt toegevoegd en omgekeerd, terwijl een lijn q door P overeenkomt met een punt Q1 op p1. De be...