Wat is de betekenis van Drollig?

(19e eeuw) (Zaanstreek) onnozel. • drollig, bnw. en bijw. Daarnaast droeIig. Handelende als een drol (droel), dreutelig, onnozel. Zie Drol. II 't Is toch zo’n droelige vent. Wat heb-je dat weer droelig 'edaan. Dies of ik al wat drollig schrijf, en juyst niet in de maet en blijf, en hou al vry een Boersche stijl, " soo neemt 'et echter in...

(bn. en bw.) grappig, leuk, koddig. Het detail is drollig en triviaal en voedt de naïefste verhouding tot wat eigenlijk een ambitieus geestelijk voorstel zou moeten zijn. - FET, 05-01-2002.

Raar, grappig, kluchtig; - gewest, ook: lastig, vervelend; kwaad. Daarop volgde de Waterreus en de Reuzemoer, door een menigte dwergen omgeven, allen met lis en riet omwonden. Verder wijven en meisjes om ter drolligst aangetoorteld, STREUVELS 1964, 301. Hij had een hele boel onzin gehoord maar het drolligste was dat zijn moeder zich kennelijk dol...

grappig, koddig, komiek.

bn. bw. (-er, -st), 1. (gew. en Zuidn.) koddig, kluchtig ; 2. (Zuidn.) gemelijk, lastig, booswillig: een drollig kind-, lastig, weerspannig; — een drollige meester, die al te streng is ; een drollige stier, gevaarlijk, kwaad; drollig weer, boos weer.

bn. (Z.-N. 1 kluchtig, raar; 2 lastig): 1. een -e vent; 2. een — kind; —heid, v.

(’drolləch) bn. en bw. (-er, -st) kluchtig, koddig.

bn. en bw., (gew.) koddig, grappig, kluchtig.

DROLLIG, bn. bw. (-er, -st), (gew.) koddig, kluchtig; — (Zuidn.) gemelijk, lastig, booswillig: een drollig kind, lastig, weerspannig; — een drollige meester, die al te streng is; een drollige stier, gevaarlijk, kwaad; drollig weer, boos weer. DROLLIGHEID, v. (...heden), klucht, grap.