doorgronden
doorgronden - regelmatig werkwoord uitspraak: door-gron-den 1. begrijpen hoe het in werkelijkheid is ♢ hij is niet te doorgronden Regelmatig werkwoord: door-gron-den ik doorgrond jij/u d...
Wat is de betekenis van Doorgronden?
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
Doorgronden
(doorgrondde, heeft doorgrond),, doordringen tot de grond van —, volledig doorzien, begrijpen: zij zien het, maar doorgronden ’t niet; een geheim doorgronden; die man is niet te doorgronden, men kan hem niet grondig leren kennen.
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal
M. J. Koenen's (1937)
doorgronden
doorgrondde, h. doorgrond (door en door begrijpen', volkomen doorzien): iems. geheime plannen —; God doorgrondt het mensenhart.
Modern Woordenboek
Jozef Verschueren (1930)
doorgronden
('grondən) (doorgrondde, heeft doorgrond) doordringen tot de grond van iets, geheel begrijpen, volkomen doorzien: een zaak, een geheim, iemand -. Syn. → begrijpen.
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Doorgronden
(doorgrondde, heeft doorgrond), doordringen tot de grond van, volledig doorzien, begrijpen: zij zien het, maar het niet; een geheim doorgronden; die man is niet te doorgronden, men kan hem niet grondig leren kennen.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
J.H. van Dale (1898)
Doorgronden
DOORGRONDEN, (doorgrondde, heeft doorgrond), iets volledig doorzien, begrijpen zij zien het, maar doorgronden ‘t niet; — een geheim doorgronden, ontdekken; — die man is niet te doorgronden, men kan hem niet grondig leeren kennen. DOORGRONDER, m. (-s). DOORGRONDING, v.
Gerelateerde zoekopdrachten