Wat is de betekenis van doodverf?

(begin 20e eeuw) (kunst) namaak (van een schilderij). • Doodverf: platte namaak, met name gezegd van een schilderij (vroeg in onze eeuw). Aanvankelijk betekende doodverf: schets, of om precies te zijn: studie in verf die niet bestemd is om aan de oppervlakte te komen. (Het vrije volk, 07/08/1989)

doodverf - Zelfstandignaamwoord 1. (kunst), (materiaalkunde), (verouderd) verf die als eerste laag op een te schilderen oppervlak wordt aangebracht om de ondergrond te isoleren tegen schadelijke bestanddelen van verf, en om een goed hechtende laag voor de verf te verkrijgen ♢ Vroeger werd het doek door de sch...

gedoodverf, kenskets, laat voorkom, voorstel; voorbestem.

v., grondverf; —(schild.) eerste aanleg van een schilderstuk waarop de groepering enz. reeds in hoofdzaken te zien is: ’t stuk staat nog in de doodverf.

('do:t) v. 1. grondverf. 2. eerste aanleg: het schilderij staat nog in de -.

doodverven. Behalve de het. lijkkleur, en lijkkleurig of bleekmaken, hebben deze woorden ook die van grondverf, ook schets, en in grondverf schilderen, ook schetsen, terwijl het ww. overdrachtelijk is gaan beteekenen: kenschetsen, en voorbestemmen. Doodverf, eng. dead colour, was de technische term voor de verf (veelal één kleur. b.v....

v./m., grondverf; eerste aanleg van een schilderstuk waarop de groepering enz. reeds in hoofdzaken te zien is: het stuk staat nog in de doodverf.

DOODVERF, v. grondverf; (schild.) eerste aanleg van een schilderstuk waarop de groepeering enz. jeeds in hoofdzaken te zien is ‘t stuk staat nog in de doodverf.