donders
(1713) tussenwerpsel, krachtterm. Ook ter intensivering: in hoge mate, erg. • donderse, bn. Lelijke, akelige. | Weer bloift die donderse joôn toch! Zegsw. de hêle donderse boel, het hele zootje. | Hai het de hêle donderse boel verkocht. (J. Pannekeet: Westfries woordenboek. 1984) • Kruisen bij harde wind in de R...