Wat is de betekenis van Dolinen?

dolinen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord doline

Ronde depressies die ontstaan doordat kalkrijk gesteente in de ondergrond oplost. (Thesaurus landschap)

trechtervormige kuilen in Karstgebieden ontstaan door oplossing der kalk in regenwater.

Dolinen - Schotel- of trechtervormige kuilen in kalkgebieden, ontstaan door nastorting van den bovengrond als het grondwater in de diepte holen heeft uitgewasschen. Zij zijn in den regel niet zeer groot, maar kunnen een middellijn van 20—120 M. en een diepte van 20 M. bereiken. Grootere verliezen in den regel den trechtervorm.

naam der ketel- of trechtervormige verdiepingen, welke aan de oppervlakte van karstplateaux en van berghellingen dikwijls dicht nevens elkander voorkomen; hun diepte is zeer verschillend; aan den bodem staan zij meestal in verbinding met holle ruimten; zij zijn ontstaan door instorting van onderaardsche holen, welke het water in het kalkgesteente v...

DOLINEN, v. mv. (aardr.) ketel- of trechtervormige verdiepingen in karstplateaux en berghellingen, dikwijls dicht bij elkander voorkomende: dolinen zijn meest ontstaan door instorting van onderaardsche holen in kalkgesteente, waarmee zij nog vaak in verbinding staan.