Wat is de betekenis van Doffen?

1) (1912) (Amsterdam, Barg.) stelen, jatten. • Hij had twee appelen van de vent-kar ‘gedoft’. (Israël Querido: De Jordaan: Amsterdamsch epos. Deel 1. 1912) • Wat is het eigenlijk onnatuurlijk, dat een kind zich suggereert, dat de God, die over de oneindigheid van het heelal te waken heeft, een soort boekhoude...

doffen - Werkwoord 1. slaan, klappen geven doffen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord dof Woordherkomst afgeleid van dof met het achtervoegsel -en

Doffen - poetsen. Van Ginneken meent dat de betekenis van dit woord ontstaan is uit het tegenovergestelde van glimmend maken, zoals bijv. een koopje vaak betekent: een misrekening.

(dof worden; vgl. verduisteren), stelen; zie daai (II).

(dofte, heeft gedoft), 1. (gew. enZuidn.) slaan, bonzen, stoten; 2. (Zuidn.) met een vlugge beweging stoppen, duwen in ; iem. in de pot doffen, hem bedriegen, beetnemen.

...

Het begrip doffen heeft 2 verschillende betekenissen: 1. doffen - DOFFEN, (dofte, heeft gedoft), (naaisterst.) doffen maken. 2. doffen - DOFFEN, (dofte, heeft gedoft), (gew.) bonzen, stooten; iem. ongemerkt een zachten stoot geven.