Wat is de betekenis van Doende?

doende - Bijvoeglijk naamwoord 1. tijdens het doen, tijdens het werken ♢ Hij hengelde de een na de ander binnen: in een bestek van tien ronden rukte hij op van de vijftiende naar de zesde plaats en reed al doende de snelste tijden van iedereen. doende - Werkwoord 1. verbogen...

bw. bn., bezig : hij is er mee doende.

bn., bw. (onvolt. deelw. van doen: bezig): hij is er mee -; nog: hetwelk - enz., aan het slot van een rekest; al - leert men, oefening maakt den meester.

('doendə) bn. en bw. bezig : er mee zijn; hetwelk .... aan het einde van een verzoekschrift.

bn. en bw., bezig: hij is ermee doende.

DOENDE, bw. bn. bezig hij is ermee doende; — (spr.) al doende leert men, door iets te doen, leert men ’t langzamerhand beter doen; — ’t welk doende (slot van een verzoekschrift). (Volledig luidde dit slot oudtijds ’t Welk doende, zoo zult Gij weldoen, en wij zullen God (de maagd Maria enz.) voor U bidden).

Faciens, agens: & Operosus, operi intentus.