Wat is de betekenis van dispensatie?

dispensatie - Zelfstandignaamwoord 1. vrijstelling (ontheffing) van een gebod of voorschrift Woordherkomst Naamwoord van handeling van dispenseren met het achtervoegsel -atie

(de; -s) 1 - door het bestuur van de NGF verleende toestemming om aan de competitie deel te nemen indien een club, door uitbreiding of veranderingen aan de baan, tijdelijk niet kan voldoen aan de criteria zoals in de statuten en reglementen van de NGF gesteld. 2 (NGF-dopingreglement) - geldige schriftelijke verklaring inzake het tijdelijk en onder...

→ TUE

dispensatie - Term uit de pensioenwereld en de cao-wereld: ander woord voor vrijstelling van deelneming.

[Lat. dispensatio] ontheffing van algemene verplichting in bijzonder geval.

vrijstelling

de ontheffing van een kerkelijke wet in een afzonderlijk geval verleend. Dispenseeren kunnen de paus (van alle kerkelijke wetten), de bisschoppen (voornamelijk van diocesane wetten), de pastoor [in de wet van Zondagsheiliging (zie Zondag) en de → vasten- en onthoudingswet, alleen echter voor afzonderlijke personen en hun gezinnen; van huwelijk...

vrijstelling, ontheffing, inzonderheid van het opvolgen van een regel of bijzondere verplichting.

is de opheffing van een kerkrechtelijk voorschrift voor een particulier geval; de wettelijke bepaling blijft dus bestaan voor alle andere gevallen. Krachtens haar maatschappelijke macht kan de Kerk alleen dispenseren in kerkrechtelijke voorschriften, niet in die van de natuurwet of van positieve goddelijke wetten. Nochtans heeft de paus de bevoegdh...