Wat is de betekenis van dikbuik?

dikbuik - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die een dikke buik heeft Woordherkomst samenstelling van dik en buik

iemand met een dikke buik. Vandaar ook: dik persoon. En die kleine dikbuik zeit:/ ‘Ik begrijp niet, waar ’t aan leit, / Dat ik nog mijn pruik niet vang./’k Hengel al drie maanden lang/En nog krijg ik haar niet beet; ’t Is, zoo waar, een kruis en leed.’ (J.J.A. Goeverneur, Reizen en avonturen van mijnheer Prikkebeen, 18...

s., kammenets-, groubealch, pamp(s)es.

m. en v. (-en), die een dikke buik heeft.

m., soms v. -en (spotn. iem. met een dikke buik; dikkerd).

(’diʞ) m. en v. (-en) persoon, dier met een dikke buik.

m. (-en), iemand die een dikke buik heeft.

...

DIKBUIK, m. en v. (-en), die een dikken buik heeft. DIKBUIKIG, bn. (-er, -st); ...HALS, m. en v. (...halzen), iem. met een dikken hals, (fig.) iem. die er goed bij zit; ...HALZIG, bn. (-er, -st), (ook) van planten; ...HARIG, bn. met dik haar. DIKHEID, v. (w. g.) het dik zijn.