Wiktionary (2019)
dienstvaardig - Bijvoeglijk naamwoord 1. bereid en instaat om behulpzaam te zijn ♢ “De jaren zestig waren een traumatische periode waarin de NS-directie alleen belangstelling had voor een punctuele dienstregeling, een betaalbaar treinkaartje, goed materieel en dienstvaardig personeel. 2. va...
Van Dale Uitgevers (1950)
bn. bw. (-er, -st), bereid om iem. een dienst te bewijzen, gedienstig (inz. als beleefdheidsformule).
M. J. Koenen's (1937)
bn., bw. (bereid om iemand een dienst te bewijzen, gedienstig): ik ben uw -e dienaar; iem. - bijstaan; zie dv.
Jozef Verschueren (1930)
(‘di:nst'fa:rdɘch) bn. en bw. (-er, -st) geneigd om dienst te bewijzen : uw -e dienaar; zich tonen; iemand helpen.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
bn. en bw. (-er, -st), bereid om iemand een dienst te bewijzen, gedienstig (m.n. in beleefdheidsformule).
J.H. van Dale (1898)
DIENSTVAARDIG, bn. bw. (-er, -st), bereid om iem. een dienst te bewijzen. DIENSTVAARDIGHEID, v.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
