dictie
dictie - Zelfstandignaamwoord 1. wijze van uitspreken
Alles over bitcoin, cryptovaluta en de blockchain
Verklaringen van woorden die gebruikt worden in teksten over kunst.
Dictie is een manier van uitspreken, van voordragen.
Woordenboek vreemde woorden
[Lat. dictio, van dicere, dictum = zeggen] de manier van zeggen, van voordragen; de voordracht zelf.
Jan Meulendijks
(diktie) wijze van voordragen of uitspreken
Nederlandse encyclopedie
[Lat.], v., zegging, wijze van voordragen, van uitspreken.
Vreemde woorden woordenboek
wijze van uitdrukken; voordracht.
Nederlands woordenboek (7e druk - 1950)
(<Fr.-Lat.), v., zegging, wijze van voordragen, van uitspreken: het spel van die actrice is goed, maar aan de dictie moet zij nog meer zorg besteden; (bij uitbr.) wijze van schriftelijke uitdrukking.
Kleine Winkler Prins van A-Z
(Lat.), wijze van zeggen of voordracht, spec. uit aesthetisch oogpunt.
Vreemde woorden, uitdrukkingen en afkortingen (1948)
v. wijze van „zeggen” of voordragen, voordracht.
Winkler Prins 1947
noemt men in het algemeen de wijze, waarop men zijn gedachten en gewaarwordingen in woorden uitdrukt. Tegenover de stijl, die vooral gevormd wordt door de logische bouw en het rhy hmisch verloop der volzinnen, ziet de dictie meer cp de keuze van woorden en beelden.
M. J. Koenen's Verklarend handwoordenboek
v. (Fr. [Lat. dictio]: wijze van zeggen, voordracht); lees dik'sie.
25 delen, uitgegeven 1933-1939. Uitgeverij Joost van den Vondel te Amsterdam.
Dictie - (Lat. dictio = zegging) is de bepaalde stijl van een dichter, zijn eigen manier van zich uit te drukken.
Wat is dat? Encyclopedie voor jongeren (1938).
betekent in het algemeen de manier, waarop men zijn gedachten uitspreekt. In het bizonder betekent het ook de wijze, waarop men een gedicht of prozastuk voorleest of opzegt.
Pinkhof geneeskundig woordenboek
(dictio, het uitspreken), de wijze van spreken, de uitdrukking der gedachten door middel van de spraak; vgl. Amelie.
dr. H. Pinkhof, 2e druk 1935
de wijze van spreken, de uitdrukking der gedachten door middel van de spraak; vgl. Amelie.
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
DICTIE, v. zegging, wijze van voordragen, van uitspreken het spel van die actrice is goed, maar aan de dictie moet zij nog meer zorg besteden; (bij uitbr.) wijze van schriftelijke uitdrukking.
Nederlandse encyclopedie
Dictie noemt men in het algemeen de wijze, waarop men zijne gedachten en gewaarwordingen in woorden uitdrukt. Zij staat met den stijl in naauw verband, doch is nog iets anders dan deze, waarbij het vooral aankomt op het logisch verband en den welluidenden toonval der volzinnen.
Beknopt kunstwoordenboek, I.M. Calisch (1864)
dictie - v. gmv. voordracht, zegswijze
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.