Wat is de betekenis van Dichotomie?

Dichotomie is een woord uit het Grieks dat letterlijk "in twee delen verdelen" betekent. In algemene zin verwijst een dichotomie naar een scheiding of het onderscheid tussen twee tegengestelde termen of categorieën. Ook in andere contexten komt het woord voor: - (filosofie) het onderscheid tussen subject en object; - (biologie) d...

UIT: De stille revolutie (Dennis Schep, Joop.nl, 14 augustus 2013) CONTEXT: Zoals elke DICHOTOMIE is ook die tussen confrontatie en exodus een grove simplificatie van de realiteit. : tweedeling, onderscheid UITSPRAAK: [die-cho-to-mie] WOORDFEIT: Dichotomie was oorspronkelijk een filosofische term om een tweedeling binnen één begri...

dichotomie - Zelfstandignaamwoord 1. opdeling in twee elkaar niet-overlappende structuren of begrippen ♢ Nog een maand in Galerie Gabriel Rolt: One for All All for One, met werk van Aukje Dekker. De tentoonstelling is „gebaseerd op de dichotomie ‘enkelvoud en meervoud’”; alle werken zijn het resultaat...

Tweedeling; (nominale) variabele die slechts twee mogelijke meetwaarden kent.

Tweedeling, verwijzend naar de opvatting dat de mens uit twee delen bestaat: het lichaam en de ziel. Rudolf Steiner verwijst naar het Concilie van Constantinopel in 869 n. Chr., waar besloten werd dat de mens uit twee en niet uit drie delen bestaat. Deze driedeling, of trichotomie, verwijst naar lichaam, ziel en geest. In de antroposofie wordt uitg...

[Gr., van dicho = in tweeën, en tomos = het gesnedene] tweedeling; tweedelige classificatie; (plk.) gaffel- of vorkvormig.

tweedeling; vertakking in twee stengels (plantk.)

zie: bifurcatie.

(G., dicha = in tweeën; temnoo = snijden) of topsplitsing, deling van as in twee nieuwe, meestal gelijkwaardige assen, vooral bij lagere planten. Komt tot stand doordat het vegetatiepunt in gelijke helften splitst. Er ontstaan twee nieuwe vegetatiepunten. Dichotomie beschouwt men als een primitief kenmerk, fossiele varens vertonen het.