Wat is de betekenis van deugdelijk?

deugdelijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. degelijk.     ♢ Zij is een deugdelijke vrouw. 2. niet voor twijfel vatbaar     ♢ Ik vind dat wel een deugdelijke reden. 3. aan alle eisen voldoen     ♢ Dat is wel een deugdelijke uitvoering van de gep...

deugdelijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: deug-de-lijk 1. met een goede kwaliteit ♢ de fiets is niet deugdelijk gerepareerd Bijvoeglijk naamwoord: deug-de-lijk ... is deugdelijker dan ... ...

adj., deugdlik, deugdsum.

...

bn. bw. (-er, -st), 1. (Zuidn.) deugdzaam, braaf, goed, degelijk : een deugdelijk man ; 2. degelijk, van goede hoedanigheid: deugdelijke spijzen’, deugdelijk laken; 3. aan alle vereisten voldoende: een deugdelijke uitvoering dier werken ; iets in deugdelijke staat houden; deze rekening is deugdelijk en onvergolden; 4. volkomen vaststaand: e...

1 bn. (degelijk, aan het doel beantwoordend; aan alle eisen voldoende; in goede staat): een -e stof, iets - bevinden; in -e staat verkeren; Z.-N. - bier; 2 bw. (1 op goede, degelijke wijze; 2 in hoge mate, geducht; 3 zeker, werkelijk): 1 een werk - verrichten; 2 - merkbaar; 3 - gelijkhebben, wezenlijk; Z.-N. - lachen, hartelijk.

('deugdәlәk) I. bn. en bw. (-er, -st) 1. degelijk, van goede hoedanigheid: een -e stof. 2. ontwijfelbaar, volkomen: -e overtuiging. II. bw. 1. in hoge mate: dat is merkbaar. 2. echt, zeker: dat is waar.

bn. en bw. (-er, -- st), 1. deugdzaam, braaf, goed, degelijk: een deugdelijk man; 2. degelijk, van goede hoedanigheid: deugdelijke spijzen; deugdelijklaken; 3. aan alle vereisten voldoende: een deugdelijke uitvoering van die werken; iets in deugdelijke staat houden; 4. volkomen vaststaand: een deugdelijke overtuiging; bw.: dit is deugdelijk bew...

...