Wat is de betekenis van Denkwijze?

denkwijze - Zelfstandignaamwoord 1. manier van denken Woordherkomst samenstelling van denk(werkwoord) en wijze

denkwijze - zelfstandig naamwoord uitspraak: denk-wij-ze 1. geheel van gezamenlijke gedachten en gevoelens ♢ in dit boek wordt de denkwijze van de gelovigen goed beschreven 2. manier van denken ...

...

v. (-n).

v. (...wijzen) 1. Eig. manier van denken. 2. Metn. gezamenlijke meningen en gevoelens : van verschillen. Syn. → bedunken.

v./m. (-wijzen), 1. manier van denken; 2. gezamenlijke meningen, gevoelens, oordelen (van een tijd, een volk, een persoon): die daad strookt geheel met de denkwijze van die tijd; zich in de denkwijze van een vreemd volk verplaatsen.

DENKWIJZE, v. (-n), ...WIJS, v. (...wijzen), gezamenlijke meeningen, gevoelens, oordeelen (van een tijd, een volk, een persoon); die daad strookt geheel met de denkwijze van dien tijd; zich in de denkwijze van een vreemd volk verplaatsen.

zie Bedenken.

Denkwijze noemt men het geheel der zedelijke gevoelens van een persoon of van eene corporatie over bepaalde onderwerpen, of ook wel de manier om over zedelijke onderwerpen naar vaste beginselen te oordeelen. De denkwijze vormt alzoo een bestanddeel van het karakter van een persoon of van eene corporatie. De denkwijze is doorgaans de vrucht van opvo...