Wat is de betekenis van del?

(14e eeuw) (scheldw.) ordinaire, slechte of slonzige vrouw, slet*. In het Middelnederlands had het woord al de betekenis hoer. Tegenwoordig vooral populair in jeugdtaal. Verouderd of minder frequent voorkomend is ‘smeerdel’. Tijdens de tweede wereldoorlog noemde men een meisje dat na de bevijding een relatie aanging met een Canadese...

Zie Adela

del - Zelfstandignaamwoord 1. (scheldwoord) ordinaire vrouw, onkuise vrouw, een meisje van lichte zeden     ♢ Wat een del van een buurvrouw heb jij! 2. een kleine komvormige laagte of kuil, een duinvallei Verwante begrippen [1] slons, slet

del - zelfstandig naamwoord 1. ordinaire vrouw die mannen versiert ♢ zijn dochter is een echte del Zelfstandig naamwoord: del de del de dellen het delletje

(zn) man met vieze praatjes EK, LC.

ordinaire, slechte of slonzige vrouw, slet. In het Middelnederlands had het woord al de betekenis ‘hoer’. Tegenwoordig vooral populair in jeugdtaal Verouderd of minder frequent voorkomend is smeerdel. Tijdens de Tweede Wereldoorlog noemde men een meisje dat na de bevijding een relatie aanging met een Canadese soldaat smalend een canadel...

delete, ofwel, voor of achter de cursor ‘vegen’ van tekst.

v —> Adela (Zuid-Ndl.).

afkorting voor „delineavit” : hij heeft het getekend

Duinpan met een langgerekte vorm, ook wel duindal.

I. DEL v. (-len), 1. duinvallei, laagte, dal tussen de duinheuvels ; 2. kuil of gat in een weg ; 3. lage slootkant die een paar maal ’s jaars moet opgehaald worden. II. DEL v. (-len), 1. slons, slordige vrouw ; slet, gemeen vrouwspersoon: een del van een wijf; 2. vod, flard: de dellen hangen er bij.

afk. van delineavit, (Lat.) hij (zij) heeft het getekend.

I. v. dellen ([duin]vallei; kuil): vero. II. v. dellen (1 slons, slet, sloerie; 2 flard, lap, vod): 1 een - van een vrouw; 2 de dellen hangen er bij.

Del - ➝ Deleatur.

(Ital.) Samentrekking van di i (van de),

1e. Delineavit, hij heeft het geteekend. 2e. Op drukproeven: Deleatur, vervalt.

Del - of Dey, eigenlijk: oom van moederszijde; het woord werd gebezigd als een aanspraaktitel der Janitsarenhoofden van de zijde hunner ondergeschikten; zóó werd het de titel van het opperhoofd van het beheerende Janitsarenleger (1671 tot 1830), nadat de macht van de door de Porte aangestelde Pasja’s geheel verdwenen was. De dei werd gekozen door d...

[Lat.], afk. voor 1. (op drukproeven) deleatur, moet geschrapt worden; 2. (op tekeningen en gravures) delineavit, heeft het getekend.

del., - afkorting voor „delineavit”: hij heeft het geteekend.

Deline avit (hij heeft het geteekend); op drukproeven „deleatur” (vervalt).