Wat is de betekenis van declameren?

declameren - Werkwoord 1. (ov) letterkundige werken mondeling voordragen Woordherkomst afgeleid van het Franse déclamer (met het voorvoegsel de-) met het achtervoegsel -eren

[Lat. declamare, -clamatum = luid opzeggen, van clamare = roepen] voordragen van verzen of proza.

(deklameren) voordragen; met pathos spreken

met kunst en smaak voordragen, holle woorden uiten

v., deklamearje, foardrage.

(declameerde, heeft gedeclameerd), (<Fr.), 1. opzeggen, voordragen (verzen); 2. (oneig.) met pathos, op opgeschroefde wijze spreken: al dat declameren zegt niets, het zijn holle woorden.

mondeling voordragen of „zeggen”; (ook;) uitvaren, krachtig lostrekken tegen.

gedeclameerd (Fr. [Lat. declamare]: voordragen [inz. verzen]; zeggen; ong. met pathos spreken; vero. uitvaren tegen).

[Lat.] (declameerde, heeft gedeclameerd), 1. met gevoel opzeggen, voordragen (verzen); 2. (oneig.) met pathos, op opgeschroefde wijze spreken: al dat zegt niets, het zijn holle woorden.