uit de diepten; beginwoorden van een boetpsalm

[Lat., uit de diepte], in de ^Vulgata de beginwoorden van ps.129 (130), een van de zeven ➝boetpsalmen, die in de Romeinse liturgie van de Rooms-Katholieke Kerk m.n. in de dodenliturgie wordt gebruikt. In het spraakgebruik werd ‘de profundus’ de benaming voor het afscheid van de overledene in sterfhuis of mortuarium.

(Lat.), uit de diepten. Beginwoorden van Ps. 129 (130); de eerste regel luidt: [i]De profun'dis clama'vi ad te. Do'mine![/i] (Lat.), uit de diepten (van ellende) roep ik tot U, o Heer !

(Lat.), „Uit de diepten”, aanvangswoorden van de boetpsalm 130 (Vuig. 129).

(Lat.) uit de diepten, één der 7 boetpsalmen, die met die woorden begint.

De profundis clamavi. Uit de diepten van den afgrond heb ik geroepen. Begin van PSALM 130. (R. K. treurzang.)

De profundis - (Lat. = Uit de diepten), aanvangswoorden en benaming van den boetpsalm 129, vnl. gebruikt in de Doodenliturgie. Komt verder voor in de Woensdagvespers, 2e Vespers van Kerstmis enz. Vgl. Luther’s boetelied ,,Aus tiefer Not schrei’ ich zu dir”.

Zoo heet, naar de eerste Latijnsche woorden van het lied, in de Roomsche kerk de 130ste psalm, welke voornamelijk als boetpsalm en treurgezang in die kerk gebruikt wordt.

De profundis (Lat.) zijn de beginwoorden van Psalm 130: „Uit de diepte van ellende"; het is de gewone Rooms Katholieken treurpsalm bij begrafenissen.

De profundis - (Lat.), „Uit de diepte”, aanvangswoorden van Psalm 130, die bijzonder als boetpsalm dienst doet. Luther verwerkte hem liturgisch tot het boetelied: „Aus tiefer Not schrei ich zu dir”; componisten hebben veel gebruik gemaakt van d.

de profundis, - uit de diepte, (beginwoorden van een boetpsalm).

De profundis of „Uit diepten” zijn de eerste 2 woorden van Psalm 130 volgens de vertaling der Vulgata. Die Psalm wordt in de R. K. Kerk als een treurzang gebruikt.