de facto
De facto is een Latijnse term die letterlijk "in feite" of "in werkelijkheid" betekent. Het wordt vaak gebruikt om iets te beschrijven dat als het ware of feitelijk bestaat, ondanks dat het niet formeel erkend of aangenomen is.
Wat is de betekenis van De facto?
Begripppenlijst Tweede Kamer
Winish Ganesh (2012)
De facto
De facto is een begrip uit het Latijn waarmee wordt uitgelegd hoe een bepaalde feitelijke situatie is. Indien een persoon voornemens is zijn huis uit te breiden met een serre, dient hij bij het college van burgemeester en wethouders een vergunning aan te vragen voor deze uitbouw. In een dergelijk geval buigt het college van burgemeester en wethoude...
Direct toegang tot alle 20 resultaten over De facto?
Encyclopedie voor Zelfstudie
drs. L.A. Beeloo (1981)
De facto
(Lat.), feitelijk. Wordt een staat de facto erkend, dan wordt daarmee te kennen gegeven dat zijn aanwezigheid als feit (factum) wordt erkend, zonder oordeel of hij lang stand zal houden; zie de jure.
Groot woordenboek der Nederlandse taal
Van Dale Uitgevers (1950)
De facto
(Lat.), bw., feitelijk (in tegenst. met de jure, rechtens): een regering de facto erkennen.
De Kleine Winkler Prins
Winkler Prins (1949)
De facto
(Lat. werkelijk, feitelijk). In het volkenrecht spreekt men van D.-erkenning van een regering of van een staat als - meestal na een geslaagde revolutie - andere regeringen de feitelijke gezagsuitoefening van die regering of staat erkennen, zonder hieraan onmiddellijk het volledig rechtsgevolg te verbinden. Bij een D. erkende regering laat een staat...
Oosthoek Encyclopedie
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
De facto
[Lat., in feite], bw., feitelijk (in tegenstelling tot de jure, rechtens): een regering erkennen; -verkenning.
Gerelateerde zoekopdrachten