Daemōn
ŏnis, m. geest, vooral boze geest, duivel.
Z.C. de Boer, J.G. Schlimmer (1910)
Daemon - Δαίμων, oorspronkelijk de naam dien men aan de goden gaf, wanneer men dacht aan den goeden of slechten invloed dien zij op het menschelijk leven uitoefenden. Later beschouwde men hen als wezens, die tusschen heroën en goden in stonden, afgestorvenen uit de gouden eeuw, die over het welzijn der menschen waakten,...
J. Kramer (1908)
demon, gr. duistere, schrikwekkende, goddelijke macht, het eerst bij Hesodius een tweede klasse van bovenmensehelijke wezens.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: