Wat is de betekenis van curieus?

curieus - Bijvoeglijk naamwoord 1. verlangend om iets te weten of waar te nemen     ♢ Wat ben jij toch een curieus mannetje... 2. vreemd, bizar en daardoor nieuwsgierigheid opwekkend     ♢ Wat een curieus onderwerp is dit, zeg! Synoniemen [1] nieuwsgierig, bel...

curieus - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: cu-ri-eus 1. anders dan gewoon, speciaal ♢ ik vind het curieus dat hij altijd de gordijnen dicht heeft Bijvoeglijk naamwoord: cu-ri-eus ... is curieuzer dan ... ...

(bn.) nieuwsgierig.

(Fr. curieux = nieuwsgierig, eigenaardig, van Lat. curiosus = vol zorg (cura), zorgvuldig, ijverig, navorsend, weetgierig] merkwaardig, eigenaardig; opvallend en aantrekkelijk wegens zeldzaamheid.

(kurieus) merkwaardig

zeldzaam, merkwaardig; curiositeit: zeldzaamheid, ook: iets zeldzaams.

1. vreemd; 2. merkwaardig.

zeldzaam, merkwaardig; aardig.

adj., nijsgjirrich.

(<Fr.), bn. bw. (curieuzer, -t), 1. merkwaardig, eigenaardig, aantrekkelijk door bijzonderheid, opvallend- of zeldzaamheid: ik vind het curieus; curieuze gewoonten; een curieus boekje. 2. (Zuidn.) nieuwsgierig.

zeldzaam; aardig; merkwaardig.

bn.; curieuzer, -t (Fr. [Lat. curiosus]: zeldzaam, vreemd; aardig; merkwaardig; Z.-N. nieuwsgierig); dat is -!

zeldzaam, merkwaardig.

enz. → kurieus enz.

[Fr.], bn. en bw. (curieuzer, meest -), merkwaardig, eigenaardig, aantrekkelijk door bijzonderheid, opvallendheid of zeldzaamheid: ik vind het curieuze gewoonten; een curieus boekje; (gew.) ook: nieuwsgierig.

curieus, - zeldzaam, merkwaardig; aardig.

nieuwsgierig, zonderling.

CURIEUS, bn. bw. (curieuzer, -t), merkwaardig, eigenaardig ik vind het curieus; zeldzaam, vreemd, mooi; — (veroud.) kostelijk.

curieus - bn. zeldzaam, aardig, vreemd, mooi

Curiosus: percuriosus, affectator.