Wat is de betekenis van Cumulatie?

cumulatie - Zelfstandignaamwoord 1. samenvoeging, opeenhoping, opeenstapeling Woordherkomst Naamwoord van handeling van cumuleren met het achtervoegsel -atie Antoniemen decumulatie

In burgerlijk procesrecht: het samenvoegen van meerdere rechtsvorderingen.

ophoping, opeenstapeling.

(kumulatie) opeenhoping; samenvoeging

opeenhoping; opeenstapeling, vooral van functies of ambten.

(Lat. cumulare - ophopen), ophoping. Men spreekt van c., wanneer één persoon twee betrekkingen bekleedt ; cumulatieve factoren zijn fact. die onafhankelijk van elkander in dezelfde richting werken.

(<Lat.), v. (-s, ...tiën), samenvoeging, opeenhoping: cumulatie van straffen; — cumulatie van ambten, het gelijktijdig waarnemen van verscheidene betrekkingen door één persoon.

(1),in het burg. procesrecht samenvoeging van meer dan 1 rechtsvordering in één dagvaarding. Subjectieve C.: meer eisers treden op tegen 1 of meer verweerders of 1 eiser treedt op tegen meer verweerders. Objectieve C.: 1 eiser stelt meer dan 1 vordering in tegen dezelfde verweerder;(2) vervulling van verschillende ambten door é...

v, ophoping, opeenstapeling, samen-, bijeenvoeging.