Wat is de betekenis van cultuurgeschiedenis?

cultuurgeschiedenis - Zelfstandignaamwoord 1. onderzoek naar een historische periode in zijn geheel met aandacht voor cultuur en sociale instellingen maar niet met politiek, economie of staatsinrichting; cultuur van de beschaving     ♢ Voorbeeld: Postma schrijft een uitvoerig essay over de cultuurgeschieden...

omvat de ontwikkeling van kunst, wetenschap en maatschappelijk leven, ter onderscheiding van de politieke geschiedenis en de krijgsgeschiedenis, die de ontwikkeling van de staten beschrijven.

v., beschavingsgeschiedenis.

geschiedenis van de beschavingen) op aarde, in tegenst. tot de veldslagengeschiedenis (histoire bataille).

Had de geschiedenis tot de 18de eeuw vrijwel uitsluitend de staat en het individu tot haar object gekozen, met de komst van het wetenschappelijk rationalisme en de meer algemene wetenschappelijke belangstelling werd de vraag gesteld of niet ook andere gebieden historisch behandeld moesten worden. Een van de eersten, die in deze richting werkten, wa...

v. -geschiedenissen (geschied. der beschaving, van de ontwikkelingsgang, in tegenstelling van histoire-bataille).

het deel der historie, dat o/d ontwikkeling der beschaving betrekking heeft.

v., geschiedenis omtrent de ontwikkelingsgang van de cultuur. De term cultuurgeschiedenis werd voor het eerst aan het eind van de 18e eeuw gebruikt. Daarvóór waren er echter al historici, die bewust probeerden het enge kader van de politieke en religieuze geschiedschrijving te doorbreken. Voltaire schonk in zijn Essay sur les moeurs (...

Cultuurgeschiedenis - zie KULTUURGESCHIEDENIS.