Wiktionary (2019)
contentieus - Bijvoeglijk naamwoord 1. ruzie, onenigheid, discussie veroorzakend ♢ De contentieus schrijvende Van Geemert haalt onder meer de Zwarte-Pietdiscussie aan die W.F. Hermans in 1969 op het eiland voerde: ‘Ik geloof niet dat het allemaal verbeelding is, wanneer de negers denken dat deze folk...
Harm Kloosterhuis (2009)
geeft aan dat er sprake is van een procedure op tegenspraak (contentieuze rechtspraak). Zie ook: Voluntair.
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[Fr. contentieux, van Lat. contentiosus, van con-tendere, -tentum = strak spannen, vechten] 1 twistziek; 2 een geschil betreffend.
Van Dale Uitgevers (1950)
(<Fr.), bn., (rechtst.) contentieuze rechtspraak, eigenlijke rechtspraak, nl. tot beslissing van geschillen, tegenover vrijwillige rechtspraak, waarbij de rechter in wezen als administratief orgaan optreedt (b.v. voogden benoemt, machtigingen geeft, enz.); de Afdeling Contentieux van de Raad van State, de afdeling voor de ge...
Jacon Kramers Jz (1948)
strijdzuchtig, twistziek; twistvragen betreffende; betwistbaar; ~e rechtspraak, (tegenover volontaire rechtspraak) eigenlijke rechtspraak; afdeling ~, afdeling voor de geschillen v. bestuur (Raad v. State).
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
[Fr.], bn., (recht) contentieuze rechtspraak, eigenlijke rechtspraak, nl. tot beslissing van geschillen, tegenover vrijwillige rechtspraak, waarbij de rechter in wezen als administratief orgaan optreedt (b.v. voogden benoemt, machtigingen geeft enz.).
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
