Wat is de betekenis van consulent?

2024-04-23
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

consulent

consulent - Zelfstandignaamwoord 1. (beroep) een deskundige raadgever (mannelijk)     ♢ De consulent wist hem goed te helpen.

2024-04-23
Muiswerk Educatief

Muiswerk Educatief (2017)

consulent

consulent - zelfstandig naamwoord uitspraak: con-su-lent 1. iemand die je kunt raadplegen over bepaalde problemen ♢ ik ga met mijn vragen naar de belastingconsulent Zelfstandig naamwoord: con-su-lent de consulent...

2024-04-23
Vreemd Nederlands

Jan Meulendijks (1993)

Consulent

(konsulent) deskundig raadgever; waarnemend predikant

2024-04-23
De vreemde woorden

Fokko Bos, Dr. O. Noordenbos (1955)

Consulent

raadgever, i.h.b. in rechterlijke aangelegenheden; predikant, die met de waarneming van een vacante plaats is belast; door de staat aangestelde landbouw-, zuivel- of nijverheidsdeskundige.

2024-04-23
Woordenboek Nederlands-Turks

Mehmet Kiriş (2024)

2024-04-23
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Consulent

(<Lat.), m. (-en), 1. raadgever, inz. in gerechtelijke aangelegenheden: een rechtsgeleerde, advocaat. 2. (Herv. Kerk) predikant die een vacante gemeente tot raadsman dient. 3. landbouw-, zuivel-, nijverheidsconsulent, door de staat aangesteld deskundige die de landbouwers enz. voorlicht.

2024-04-23
De Kleine Winkler Prins

Winkler Prins (1949)

Consulent

heet in de Protestantse kerkgenootschappen een predikant, die in een vacante gemeente de plaats van de ontbrekende predikant inneemt.

2024-04-23
Kramers woordentolk

Jacon Kramers Jz (1948)

consulent

m. deskundig raadgever; N.H. geestelijke wien het behartigen v. d. belangen v. e. naburige gemeente tijdens een vacature aldaar is opgedragen.

Wil je toegang tot alle 20 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2024-04-23
Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

CONSULENT

in de Protestantse Kerken de predikant, die bij vacature de plaats van de pastor loei inneemt. Hij wordt in de Herv. Kerk benoemd — met een secundus — door de Ring, waartoe de gemeente behoort, met inachtneming van de bijzondere behoeften en belangen der gemeente en onder goedkeuring van het Classicaal Bestuur; bij geschil beslist het P...