Wat is de betekenis van conjunctie?

conjunctie - Zelfstandignaamwoord 1. verbinding 2. (astronomie) zodanige stand van twee hemellichamen dat ze ten opzichte van de aarde in elkaars verlengde liggen, samenstand 3. (taalkunde) voegwoord 4. (wiskunde) logische operator (symbool: <math>\scriptstyle \land</math>, &, <small>EN</small> of <small...

(v.), voegwoord.

[Lat. conjunctio = verbinding, overeenstemming] 1 (taalk.) voegwoord; 2 (astr.) samenstand van twee of meer hemellichamen.

(konjunktie) verbinding; voegwoord; samenstand van de sterren

voegwoord; stand van sterren onderling; verbinding

(<Lat.), v. (-s, ...tiën). 1. vereniging, verbinding. 2. (sterrenk.) zodanige stand van tweesterren ten opzichte der aarde dat zij dezelfde lengte hebben. 3. (taalk.) voegwoord.

wordt gezegd van hemellichamen die door hun beweging in elkaars nabijheid zijn komen te staan. Tegenovergestelde; oppositie. Conjunctief oordeel heet een oordeel, dat één subject, maar meer dan één predicaat heeft, b.v. een tafel is lang, breed en hoog.

v. verbinding; gram. voegwoord; samenstand van sterren.

(1, sterrenkunde) (Lat. conjunctio, verbinding), heeft in de sterrenkunde de betekenis van samenstand, en deze heeft meestal betrekking op de zon. In het algemeen zijn twee hemellichamen met elkander in conjunctie wanneer zij gelijke lengte hebben. Is tevens de breedte dezelfde, dan moeten zij, van de aarde gezien, elkander bedekken. (2, w...