Wat is de betekenis van confronteren?

confronteren - Werkwoord 1. (ov) ~met: iemand laten zien wat diegene heeft gedaan (en wat diegene liever niet zou willen weten) ♢ Ik confronteerde hem met zijn fouten die hij heeft begaan. Woordherkomst afgeleid van het Franse confronter (met het voorvoegsel con- en met het achtervoe...

confronteren - regelmatig werkwoord uitspraak: con-fron-te-ren 1. iemand laten zien wat hij heeft gedaan ♢ ik heb Ritsert wel geconfronteerd met zijn gevaarlijke gedrag Regelmatig werkwoord: con-fron-te-ren ik confro...

Confronteren - de cliënt bewust maken van zijn (negatieve) gedragingen en de gevolgen daarvan voor hem.

(konfronteren) tegenover elkaar stellen; vergelijken

vergelijken; tegenover elkaar stellen(van getuigen.)

...

(confronteerde, heeft geconfronteerd), (<Fr.), vergelijken; (getuigen onderling of met de beschuldigde) tegenover elkander stellen, in elkanders tegenwoordigheid horen en hun getuigenissen vergelijken.

vergelijken; (getuigen) tegenover elkander stellen of horen.

geconfronteerd (Fr. [Lat. confrontare]: tegenover elkander stellen of horen).