Wat is de betekenis van conclusief?

2024-04-20
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

conclusief

conclusief - Bijvoeglijk naamwoord 1. gevolgaanduidend Woordherkomst afgeleid van conclusie met het achtervoegsel -ief (met het voorvoegsel con-) Verwante begrippen opeenvolgend, achtereenvolgend, aaneenvolgend, successief, consecutief

2024-04-20
Woordenboek vreemde woorden

A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)

Conclusief

[Fr. conclusif] besluitend, het eindbesluit vormend.

2024-04-20
Vreemd Nederlands

Jan Meulendijks (1993)

Conclusief

(konklusief) gevolgaanduidend

2024-04-20
De vreemde woorden

Fokko Bos, Dr. O. Noordenbos (1955)

Conclusief

besluitend, gevolgtrekkend.

2024-04-20
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Conclusief

(<Fr.-Lat.), bn., gevolgaanduidend, gevolgtrekkend; (taalk.) conclusieve voegwoorden.

2024-04-20
Kramers woordentolk

Jacon Kramers Jz (1948)

conclusief

besluitend, gevolgtrekkend.

2024-04-20
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Conclusief

bn., gevolgaanduidend, gevolgtrekkend: conclusieve voegwoorden, b.v. zodat.

2024-04-20
De vreemde woorden

Fokko Bos (1914)

conclusief

conclusief, - besluitend, gevolgtrekkend.

Wil je toegang tot alle 9 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2024-04-20
Groot woordenboek der Nederlandsche taal

J.H. van Dale (1898)

Conclusief

CONCLUSIEF, bn. gevolgaanduidend, gevolgtrekkend; (taalk.) conclusieve voegwoorden.