Wat is de betekenis van compromis?

Een compromis is een overeenkomst of oplossing die wordt bereikt door middel van onderhandelingen, waarbij beide partijen concessies doen om tot een gemeenschappelijk resultaat te komen. Het doel van een compromis is om conflicten of meningsverschillen op te lossen door het vinden van een middenweg. Het vereist van beide partijen de bereidheid om t...

compromis - Zelfstandignaamwoord 1. overeenkomst waarbij de betrokken partijen concessies doen om tot een voor allen aanvaardbare oplossing te komen ♢ De partijen hebben een compromis gesloten. ♢ Tijdens de coalitieonderhandelingen moesten beide partijen water in de...

compromis - zelfstandig naamwoord uitspraak: com-pro-mie 1. oplossing waarbij beide partijen een beetje toegeven ♢ na de ruzie bereikten ze toch weer een compromis Zelfstandig naamwoord: com-pro-mie het compromis...

Compromis - oplossing waarbij iedere partij wat water in de wijn doet.

voorlopige koopakte Na een rondgang bij diverse banken sloten Nele en Fred een nieuwe lening af tegen een tarief dat door de historisch lage rente een pak gunstiger was dan hun lening voor de bel-etage. Die konden ze in een mum van tijd verkopen, want na amper zes weken werd de compromis al getekend. (Het Laatste Nieuws) In Algemeen...

Vaststellingsovereenkomst ter voorkoming of beëindiging van een geschil.

[Fr., van Lat. compromissum, = wederzijdse belofte, afspraak, vergelijk, van promittere (pro-mittere = vooruit-zenden, nl. laten hopen) = beloven] (minnelijke) schikking, akkoord waarbij beide partijen iets van hun eisen laten vallen.

Compromis (ook: Verbond der Edelen), verbond tussen lagere edelen, zowel katholieke als protestantse, uit vooral de Zuidelijke Nederlanden, gesloten in Brussel in november 1565. Het verbond kwam tot stand vanuit de vrees voor strenge vervolging van protestanten en het streven van de adel om zijn positie te behouden. Vele edelen hadden hun macht en...

(kompromis) schikking; verbond (gesch.)