Wat is de betekenis van complementair?

complementair - Bijvoeglijk naamwoord 1. aanvullend (ook (medisch)) ♢ In een additief kleursysteem, met lichtmenging, wordt het mengsel van twee complementaire kleuren wit Woordherkomst afgeleid van het Franse complémentaire (met het voorvoegsel com-) met het achtervoegsel -air

complementair - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: com-ple-men-tair 1. die elkaar aanvullen ♢ zij hebben complementaire eigenschappen 1. complementaire kleuren [die wit maken, als je ze mengt]...

[Fr. complémentaire] aanvullend; complementaire kleuren, kleuren die in juiste menging wit opleveren; complementair vennoot, beherend vennoot in commanditaire vennootschap.

(komplementair) aanvullend

aanvullend ; complementaire dag: de schrikkeldag om de vier jaren (29 februari) ; complementaire kleuren: kleuren, die, vermengd, een nieuwe vormen, bijv. blauw en geel tot groen.

aanvullend, iets compleet makend, bijkomend.

(Fr.), bn., aanvullend: complementaire hoeken; — complementaire kleuren, die samen wit doen ontstaan, zoals rood en groen of geel en violet; complementair vennoot, handelend, beherend, werkend vennoot; — (econ.) complementaire goederen, die goederen die slechts te zamen een behoeft...

(= Fr. complémentaire = aanvullend; Lat. compleméntum = aanvulsel; complére = vullen, aanvullen; < com(2), 't plére = vullen). (Elkander) aanvullend; b.v. complementaire kleur.

aanvullend, volledig makend ; ~e kleuren, v. mv. kleuren, die, elkaar aanvullend, het wit opleveren; ~ vennoot, handelende of beherende vennoot.