Wat is de betekenis van Common law?

ongeschreven, op tradities berustend recht: gewoonterecht.

(Eng. gemeen recht), ook wel judge made law (door rechters gemaakt recht) geheten, is in Eng. sinds 13e eeuw benaming voor het recht, berustende op oude rechterlijke uitspraken. In Eng. geldt de regel, dat een rechterlijke beslissing bindend is voor rechters van gelijke rang als of van lagere rang dan de rechter, die haar deed. Zo heeft zich een he...

(Eng.) het gemene recht, gewoonterecht.

(Eng.) gewoonterecht.

[Eng. gemeen recht], het overgeleverde Engelse gewoonterecht, dat niet lokaal is, berust op het precedent van vroegere uitspraken ( case law) en dus tegenover het wetsrecht (statute law) staat. De vroegere uitspraken die precedent zijn, werden verzameld in books of authority. Het vasthouden aan common law werd natuurrechtelijk gefundeerd; het recht...

Common law - (Eng.), het oude volksrecht, zooals het door schrijvers en door de rechtspraak is ontwikkeld.

vr., gewoonterecht.