codeïne
codeïne - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) de 3-monomethylether van morfine, een alkaloïde dat gevonden wordt in opium in concentraties tussen 0,7 tot 2,5 procent ♢ Zangers gebruiken soms codeïne om kriebelhoest te onderdrukken.
Wiktionary (2019)
codeïne - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) de 3-monomethylether van morfine, een alkaloïde dat gevonden wordt in opium in concentraties tussen 0,7 tot 2,5 procent ♢ Zangers gebruiken soms codeïne om kriebelhoest te onderdrukken.
Jannes van Everdingen en Arnoud van den Eerenbeemt (2010)
Geneesmiddel dat van opium of morfine is afgeleid en dat tegen prikkelhoest wordt gebruikt (uitspraak: koo-dee-IE-nu). Kijk ook bij opiaten, morfine.
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[v. Gr. koodeia = kop van papaver, maankop] bep. alkaloïde, z.a., nauw verwant aan morfine, z.a., dat evenals dit in opium, z.a., voorkomt, in de geneeskunde gebruikt, spec. als middel tegen hoest,
Uitgeversmaatschappij A. Manteau N.V. (1954)
een veelgebruikt, ook in opium voorkomend alkaloied, dat vooral hoestprikkel en darm-of baarmoederkrampen onderdrukt.
Winkler Prins (1949)
een verbinding afgeleid van morfine, waaraan men echter niet verslaafd raakt. Vindt toepassing als hoestmiddel.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: