Wat is de betekenis van chagrijn?

(19e eeuw) (vaak voorafgegaan door ‘stuk’) (< Fr. chagrin) (scheldw.) ontevreden, zuur en zwijgzaam iemand. Ook wel 'saggerijn' gespeld. In de jeugdtaal van eind twintigste eeuw noemde men zo iemand ook een 'chaggo'. • En 't speet Chris ook dat Ied zoo'n ‘sjagrijn’ had als vriendin, die aldoor trachtte te fluisteren...

chagrijn - Zelfstandignaamwoord 1. ontevreden stemming 2. chagrijnig persoon 3. hard, fijn gekorreld ('Turks') leer, segrijn

De gepolijste huid van een rog of haai die werd aangebracht op de buitenkast kast van 18de-eeuwse horloges. Soms in combinatie met zilveren of koperen siernageltjes. Zie ook: beschermkast en piqué. f: chagrin d: Chagrin e: shagreen

(sjagrijn) kniesoor; mismoedig makend verdriet

zie: segrijnleer.

verdriet, leed; soort geiteleder.

s.n., segryn (it).

(<Fr.), o., 1. Turks leer ; vgl. SEGRIJN; 2. (volkst. saggerijn) verdriet; knagend, afgunstig en mismoedig makend verdriet: het chagrijn ligt op zijn gezicht te lezen; 3. chagrijnig persoon: een chagrijn van een vent.

o. (Fr. chagrin [oorspr. Turks-Perzisch]: soort van leer; kommer, hartzeer, knagend verdriet); als stoffelijk bn. zie alpaca opm. en segrijn.