Wat is de betekenis van ceremonie?

Een ceremonie is het ritueel waarbinnen de orde plechtig wordt bevestigd (huwelijk). De ceremoniële plechtigheid wil formeel vastleggen, bekrachtigen en het geheel nog eens benadrukken. Ceremonieën - seculier en religieus - vragen oefening omdat enige distantie tot de deelnemers in acht wordt genomen en vaak genodigden aanwezig zijn. Het...

ceremonie - Zelfstandignaamwoord 1. een plechtige bijeenkomst om bijvoorbeeld iets te vieren, te herdenken of in te wijden, dan wel als religieus ritueel ♢ - Het vuur werd tijdens een feestelijke ceremonie op 21 april ontstoken bij de ruïnes in het Griekse stadje Olympia. ...

ceremonie - zelfstandig naamwoord uitspraak: ce-re-mo-nie 1. officiële bijeenkomst vanwege een bijzondere gebeurtenis ♢ bij elke begrafenis hoort een ceremonie Zelfstandig naamwoord: ce-re-mo-nie de ceremonie...

ceremonie - Een in onbruik geraakte term voor een geheel van gedragingen die samen één functie hebben, zoals de balts, een groetgedrag. De gedragselementen in een c. zijn ontstaan door ritualisatie.

[Lat. ceremonia = godsdienstige plechtigheid] plechtigheid, spec. kerkelijke; hofgebruik; vormelijke plichtpleging; bep. serie gewoontehandelingen; -meester, hij die de gang van zaken bij een feest regelt; bep. functie aan hof.

plechtigheid; plichtpleging; serie gewoontehandelingen

plechtigheid

(Lat.: caeremonia) betekent: heilige handeling, godsdienstige plechtigheid. Men duidt er thans zowel de gehele, volgens vaste regels geordende, plechtigheid mee aan, als de losse handelingen waaruit zij bestaat (zie ook Ritus en Caeremoniarius).

plechtigheid; plichtpleging; habit de cérémonie, staatsiekleed, feestgewaad; maître des cérémonies, ceremoniemeester; visite de cérémonie, beleefdheidsbezoek; faire des cérémonies, complimenten maken; zwarigheden maken; sans cérémonie, zonder complimenten, familiaar.