Wat is de betekenis van centrum?

centrum - Zelfstandignaamwoord 1. middelpunt,in het midden gelegen ♢ Utrecht ligt niet alleen maar in het centrum van de provincie maar ook in het centrum van Nederland. 2. binnenstad ♢ Hij woont in het centrum van Almelo. 3. plaats waar bepaalde a...

centrum - zelfstandig naamwoord uitspraak: cen-trum 1. punt of gebied in het midden ♢ het station ligt in het centrum van de stad 2. gebouw met een speciale bestemming ♢ een winkelcentrum...

o., middelpunt; punt van vereniging; staatkundige partij, die in het parlement in het midden zetelt; in vroegere Duitse Rijksdag de Katholieke Staatspartij.

politieke groepering, ontstaan in het midden van de 19de eeuw in Pruisen, was geen confessioneel-katholieke partij, maar bevatte wel hoofdzakelijk Katholieken. De partij zocht voor zich een plaats tegenover de geweldpolitiek van Bismarck in land- en rijksdag, vooral na de annexatie van Hannover, uit welk land het ook zijn leider Windthorst kreeg, e...

1. Lat. voor het ruimtelijke midden van het lichaam, van een deel van het lichaam of van een orgaan. Een groeicentrum is de plaats waar de groei plaats vindt;2. het fysiologische midden van een orgaan of orgaansysteem d.w.z. dat deel er van waar alle (althans de meeste) prikkels van uitgaan, samenkomen, verwerkt of geregeld worden. Zo is het hart h...

s.n., sintrum (it), sintrom (it).

(Lat.), o. (-s, centra), 1. middelpunt, verenigingspunt ; 2. om het middelpunt gelegen deel: het centrum van een stad, van een land ; — middengedeelte van een leger te velde en van een oorlogsvloot; 3. punt van waar werkingen uitgaan, resp. waar zij samenkomen : de grote steden zijn de centra der beschaving ; — politiek...

(Lat.; = Gr. xévrpov (kéntron)). Middelpunt, vast punt. Hiervan afgeleid het adjectief centrisch.

(1), benaming voor die partijen, welke tussen rechts en links een middenstandpunt innemen, vooral gebruikelijk in Frankrijk en Spanje. In Ned. sprak men voorheen nooit van C.; tegenwoordig duidt men als zodanig de Christelijk-Historische Unie en de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie wel aan. In Duitsland heette van 1870-1933 de R.K. partij het...

(Lat.) o. middelpunt, punt v. vereniging; (in politieke zin:) het midden v. d. vergaderzaal der afgevaardigden in een parlement; (in Duitsland;) voormalige club der Katholieke Rijksdagleden; gematigde partij, tussen de oppositie en de regeringspartij.

(1, wiskunde). Onder het centrum (of middelpunt) van een kromme of van een oppervlak verstaat men het punt, dat van alle punten van bedoelde kromme of oppervlak evenver verwijderd is. Zo spreekt men van het centrum van een cirkel, van een kegelsnede of van een bol enz. (z centrale projectie). In de groepentheorie verstaat men onder he...

(Lat.; = Gr. xévvpov (kentron)). Middelpunt.

o. (Lat.) centra; (Ned.) centrums (Lat. [Gr. kentron = stekel, nagel in het midden der schijf]: middelpunt, punt van vereniging; politiek midden van de vergaderzaal der afgevaardigden; de aldaar zittende afgevaardigden; Duitsland: vroegere parlements partij inz. uit Katholieke afgevaardigden bestaande, in 1870 te Berlijn gesticht naar het program v...

(Lat.), o. middelpunt, in Duitsland voormalige Duits Katholieke Staatspartij; gematigde partij,.

in Duitschland, 1871 opger. politieke partij, overwegend R.K.

Centrum - 1° (wiskunde) → Middelpunt. 2° Naam van politieke partij en in vsch. landen, afgeleid van de zitplaats van haar afgevaardigden in de vergaderzalen der Kamer. Meest bekend is het Duitsche Centrum. Deze partij streefde naar doorvoering der Katholieke beginselen in Staat en Maatschappij. Reeds in 1848, in het Bondsparlement te F...

Middelpunt van een toonsoort. Zie ook tonica, finalis en toonsoort.

o. (-s, ...tra) [Lat.] 1. Algm. middelpunt, verenigingspunt. Tgst. periferie. 2. Centrum Inz. katolieke partij in de Duitse Rijksdag tot 1933.

(lat.), middelpunt, a. in de ontleedk., C. nervosum Willisii, ganglion solare. C. semiovale Vieussenii s. Vicq d’Azyr, de witte stof der groote hersenen, zooals men die op een horizontale doorsnede ter hoogte van de bovenvlakte van den balk ziet. C. tendineum, zie Diaphragma. b. in de physiologie, een plaats in het centrale zenuwstelsel, die...

(Lat.), middelpunt, a. in de ontleedk., C. nervósum Willisii, ganglion solare. C. semiovale Vieussenii s. Vicq d’Azyr, de witte stof der grote hersenen, zoals men die op een horizontale doorsnede ter hoogte van de bovenvlakte van de balk ziet. C. tendinéum, zie Diaphragma. b. in de physiologie, een plaats in het centrale zenuwst...