Wat is de betekenis van Celibaat?

Celibaat is het woord voor het opzettelijk onthouden van het huwelijk en het vermijden van seksuele relaties. Het wordt vaak geassocieerd met religieuze contexten, waarbij het kan worden opgelegd als een deel van de religieuze leer of praktijk. Bijvoorbeeld, in de katholieke kerk wordt van sommige geestelijken verwacht dat ze zich celibaat houden a...

Het celibaat, coelebs in het Latijn, is de ongehuwde staat waartoe in de rooms-katholieke kerk bisschoppen, diakens, subdiakens, priesters en kloosterlingen verplicht zijn, volgens het geheel aan rituele en godsdienstige gebruiken. Het huwelijk is volgens het Nieuwe Testament niet verplicht, het celibaat is dus een plicht die berust op de voorkeur...

celibaat - Zelfstandignaamwoord 1. de verplicht ongehuwde staat van geestelijken in verschillende godsdiensten ♢ De priesers in de Rooms-katholieke Kerk moeten zich houden aan het celibaat. Woordherkomst afgeleid van het Franse célibat (met het achtervoegsel -aat)

Het celibaat binnen het christendom betekent dat bepaalde geestelijken zich seksueel volledig onthouden. In de oosterse Kerk geldt de verplichting daartoe alleen voor kloosterlingen en bisschoppen. In de westerse Kerk geldt dit ook voor priesters. Deze richtlijn werd op verschillende concilies opgelegd, maar tot de 11de eeuw niet goed opgevolgd. On...

Zie Ascese, zie Seksualiteit.

[Lat. caelebs of coelebs = ongehuwd] de verplichte ongehuwde staat voor rk geestelijken.

ongehuwde staat

de ongehuwde staat. In de Katholieke Kerk van de westerse rite is het celibaat voorgeschreven voor alle priesters. De bedoeling van deze wet is dat men zich meer op God en godsdienst kan concentreren en dat men zich meer vrij kan maken voor het heil van de evenmens.

de ongehuwde staat. De term wordt bijzonder gebruikt omtrent de geestelijken der katholieke Kerk, voor wie deze staat voorgeschreven is.